Andres Nagel

Ikusi dugun bideoak Zuhaiztiko eskolako umeek bizitako esperientzia bat kontatzen du. Andres Nagel artistaren erakusketa bat bisitatu eta bere obra oinarritzat hartuz umeek “pareta tristea” apaindu dute.
Oso era egokian bideratua izan da jarduera hau. Artearen munduan sartzeko era bikaina iruditzen zaigu. Hasteko, erakusketa ikustera joan dira, bertan arteaz gozatu dute, kontaktua izan dute obrekin eta irakaslearen galderen bitartez (eta zer uste duzue….?) haurrek erakusketaren nondik norakoak azaldu dituzte, bakoitza bere erara.
Honekin batera, ipuin baten bitartez eskolako paretak aztertu dituzte, apainduak daudenak eta aurkitu duten “pareta tristea”. Pareta tristea, Andres Nagel-en obrak inspiratuta, pareta alai bat bihurtzeko aukera eskaintzen zaie haurrei.
Lanean hasteko, pareta tristea ikustera joaten dira, bertan arazo bat aurkitzen dute, pareta eskaileretan dago (eskailerak jaistean aurrez eta goian gelditzen den pareta, bere azpitik pasatzen dira eskailerak). Haurrek arazoa gainditzeko era desberdinak bururatu zaizkie eta ondoren, bakoitza bere obrarekin hasi da.

Egia esan, gure ustez, bideo honetan demostratua gelditu den bezala, ez da gauza gehiegirik behar arte mundua maitatzen ikasteko eta sormena bultzatzeko. Askotan irakasleek, haurrak infrabaloratzen dituzte, “ez dakitela” pentsatuz, dena eskura ematen zaie. Horrek ez die gehiegi laguntzen baraien garapenean. Beraz, adibide hau kontuan har dezagun eta irakasleak garenean, horrelako gauza txikiekin gauza handiak egin daitezkeela kontuan hartu beharko dugu.